Nederlandse vastgoedmagnaat Arthur Paes verdacht van kindermisbruik in Ghana
UPDATE DECEMBER 2013
Naar aanleiding van de artikelen Paradijs voor Pedo’s, A neverending story en Paradijs voor pedo’s – wordt vervolgd heeft Arthur Paes een kort geding aangespannen tegen journalist Sanne Terlingen. De voorzieningenrechter van de rechtbank Amsterdam heeft bij vonnis van 18 december 2013 alle vorderingen van Paes afgewezen. Tijdens het kort geding presenteerde Paes een brief van 28 november 2013 van de Attorney General’s Department in Ghana (het Openbaar Ministerie, red.) waarin staat dat de eerdere beslissing van 5 oktober 2012 om Paes niet voor het vermeende misbruik te vervolgen wordt gehandhaafd. Het volledige document is hier te lezen. Eunice Boateng werd in november 2014 Ghana veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf.
‘Zeker, er loopt hier een strafrechtelijk onderzoek naar Arthur Paes,’ stelt Gertrude Aikins, directeur van het Openbaar Ministerie in Ghana, afgelopen week nog maar weer eens op ferme toon. De justitiemedewerkster valt meteen met de deur in huis wanneer het vermeende kindermisbruik ter sprake komt. ‘Ik heb de zedenpolitie de opdracht gegeven om de man te arresteren.’
Nederland kent Arthur Paes (56) als een kleurrijke miljonair, Ghanees vorst en filantroop. Volgens zijn website financiert hij in zijn koninkrijk Somey allerhande ontwikkelingsprojecten. En dankzij zijn African Royal Beach Hotel hebben meer dan honderd Ghanezen een baan. Zijn activiteiten in het Ghanese land doen het goed in de media. De EO portretteert hem in Met Niets Begonnen. Aanvankelijk ziet het er namelijk niet naar uit dat Arthur Paes een vorstelijk leven zal leiden, laat staan dat hij het geld zal hebben om Afrika te helpen. Hij is de zoon van een mijnwerker en een huisvrouw uit Sittard. Op zijn 12de stopt hij met school om te werken. Dat heeft hem geen windeieren gelegd: anno 2012 is hij multimiljonair en bezit hij vastgoed van Nederland tot in Thailand. Zijn laatste aanwinst is een kasteel met 35 kamers in de Belgische Ardennen. Voor de deur staan dure bolides geparkeerd. Ook daar is duidelijk zichtbaar dat hij aan Ghana en zijn koningschap hecht. De naam van zijn rijk Somey is boven de deur gegraveerd. Een verdieping is ingericht als Afrikamuseum, met traditionele maskers en veel foto’s van Paes zelf. Pronkstuk is Paes’ houten troon. Als Jort Kelder langskomt voor zijn tv-programma Bij ons in de PC mag hij er even op plaatsnemen.
Maar er wordt stevig gezaagd aan de stoelpoten van Paes’ troon. Het rommelt namelijk al ruim een jaar in zijn Afrikaanse koninkrijk. In mei 2011 koppen twee Ghanese kranten Nederlandse pedofiel gearresteerd! en Afrikaanse koninklijke CEO in seksschandaal, misbruikt 8-jarig meisje en anderen tegelijk in één bed. Ernaast staat een foto van de vastgoedman. In juli 2012 melden ook De Telegraaf en Novum Nieuws dat Paes verdacht wordt van kindermisbruik.
Wit jurkje
Spil in de strafzaak tegen de Arthur Paes is de nu 17-jarige Georgina. In 2010 legt zij een zeer belastende verklaring af bij de Ghanese zedenpolitie. Haar statement, dat in het bezit is van Nieuwe Revu, laat weinig aan de verbeelding over: ‘De laatste keer dat Mr. Paes naar Ghana kwam, was in november 2010. Hij had seks met me, in mijn vagina. Maar meestal doet hij het in mijn anus.’
Wanneer Nieuwe Revu Georgina in februari 2011 in Ghana ontmoet, slaat het meisje haar ogen neer als ze beschrijft hoe Paes in een slip bij haar en twee andere meisjes, Selasi en Angela, kwam. Altijd ’s avonds. ‘Ik geloof niet dat er een keer was dat Mr. Paes geen seks met ons had,’ zegt ze. ‘Als we geen seks wilden, schold hij ons uit. Of hij zei dat hij nieuwe kinderen zou nemen.’ Het misbruik is volgens het meisje al bijna tien jaar aan de gang.
Georgina ontmoet de rijke Nederlander in 2001 tijdens diens kroning tot koning van Somey, een van de armste gebieden in Ghana. Het dan 6-jarige kind hobbelt in een wit jurkje achter hem aan. Ze is een van de ceremoniële ‘koninginnetjes’. Haar vader is dood, haar moeder kan door een zware beroerte niet voor haar zorgen. Een bekende van de familie neemt Georgina in huis. ‘Toen zei Mr. Paes dat hij me leuk vond en dat hij me wilde adopteren als zijn dochter.’ De dame bij wie ze logeert stemt meteen in. Sindsdien krijgt de vrouw geld van Paes. Voor Georgina betaalt hij het schoolgeld. Als Paes in Ghana is, bezoekt Georgina hem in zijn African Royal Beach Hotel, vijf uur rijden van Somey.
Volgens Georgina zijn er destijds nog minstens twee andere kinderen seksueel misbruikt door de Nederlander; de nichtjes Angela en Selasi. Hoewel zij geen van beiden aangifte gedaan hebben tegen Paes, noemt Georgina hen uitgebreid in haar verklaring. Volgens haar werden de twee meisjes naar Paes gebracht door familieleden die hoopten dat de filantropische vastgoedman zich, net als bij Georgina, over de meisjes zou ontfermen. Paes betaalt hun schoolgeld, maar wilde daar volgens Georgina wel iets voor terug. ‘We (Georgina, Selasi en Angela, red.) likken zijn penis. Als zijn vrouw niet in de buurt was, had Paes seks met Selasi. Voor Selasi naar Nederland vertrok, had hij seks met ons allebei.’ In haar verklaring stelt Georgina dus dat Selasi naar Nederland is geweest.
Ministeriële bronnen bevestigen tegenover Nieuwe Revu dat Paes in 2004 inderdaad een inreisvisum voor Nederland heeft aangevraagd voor Selasi. Zij is dan 11 jaar oud. Ook voor de dan 9-jarige Georgina vraagt hij een dergelijk document aan, maar dat wordt nooit verstrekt.
Hoop smartengeld
Waarom wil Paes jonge Ghanese meisjes naar Nederland halen? In maart 2011 bezoekt Nieuwe Revu de vastgoedmagnaat in zijn imposante kasteel in het Belgische Esneux om hem onder andere deze vraag te stellen. Hij zegt dat er niets aan de hand is en dat hij nooit een seksuele relatie met Georgina heeft gehad. ‘Mensen die ik aardig vind, mogen bij mij op vakantie komen. Selasi en Georgina wilden graag naar Nederland.’
Al het gerommel komt volgens Paes doordat vijanden van hem in Ghana een lastercampagne tegen hem voeren.
Een van die vijanden is een andere Nederlander die in Ghana woont: de 60-jarige Jan Wubbeling. Deze voormalige directeur van Paes’ hotel zou woest zijn omdat Paes hem heeft ontslagen. In januari 2011 bericht De Telegraaf dat Paes in Ghana is ontsnapt aan een moordaanslag, beraamd door Wubbeling. Omdat deze wraakactie niet slaagt, probeert Wubbeling hem nu op een andere manier kapot te maken, zegt Paes. ‘Georgina belde me huilend op. Wubbeling en zijn vrouw Eunice hebben haar gedwongen om die aangifte tegen mij te doen. Anders zouden ze haar vermoorden.’ Eunice, tevens Georgina’s voogd, zou het meisje gebruiken om Paes af te persen. Zij heeft voor Georgina een advocaat ingehuurd en haar geholpen bij het opstarten van een civiele zaak tegen Paes. Daarin eist het meisje een hoop smartengeld. ‘Ze hebben haar beloofd dat ze steenrijk wordt,’ beweert Paes.
Afpersing? Het kan. Een puissant rijke Nederlander is natuurlijk een gewilde prooi in een arm Afrikaans land. Maar verschillende zaken in Paes’ Ghanese koninkrijk blijken aanmerkelijk anders dan de koning stelt. Zo is zijn rol veel minder prominent is dan hij zelf doet voorkomen. Hij beweert dat hij een paleis bezit met ministers. Dat is niet waar. Op een plein vol rood zand staat weliswaar een paleis, maar daar woont Togbui Hor II. De bijna 90-jarige man is de echte heerser van Somey. Zijn onderkomen is kaal. Douchegordijnen doen dienst als deuren. ‘Paes heeft hier drie foto’s van zichzelf opgehangen,’ zegt Togbui. ‘Maar hij is niet aanwezig bij vergaderingen en hij heeft geen stem bij beslissingen. Ik bepaal wat Somey nodig heeft. Daarna vraag ik Paes of hij wil betalen.’
Laptop en een Fiat
Paes’ Ghanese naam is Togbui Ngoryifia Kofi Arthur Paes Dunenyo I. Zelf houdt hij stellig vol dat ‘Ngoryifia’ synoniem is voor ‘de eerste en hoogste’. ‘Ik heb miljoenen in het land geïnvesteerd,’ zegt hij. ‘Niemand mag daar de spot mee drijven. Het paleis in Somey is misschien niet van mij, maar ik heb een veel mooier paleis in het dorp Adina. De koninklijke familie daar heeft me geadopteerd.’
Navraag in Adina leert dat het paleis daar toebehoort aan de familie die Georgina destijds bij Paes introduceerde. En iedere Ghanees weet dat een ‘Ngoryifia een ontwikkelingschief is, een erefunctie. Zo staat het ook vermeld in de documenten van de rechtszaak. En heerser Togbui Hor bevestigt dat nog eens. Hij heeft Paes een titel gegeven,’ omdat hij hoopte dat de rijke blanke in Somey zal investeren. Tijdens zijn eerste bezoeken aan de regio belooft Paes de dorpelingen namelijk gouden bergen, zoals landbouwprojecten en een zoutlagune. Togbui Hor geeft hij een laptop en een Fiat.
Op zijn website zegt Paes dat hij hoogwaardige ziekenhuisapparatuur doneert, maar noch in Somey, noch daarbuiten weet iemand daar iets van. Ook stelt de Nederlander betrokken te zijn bij het opzetten van een groot waterprogramma. In 2002 meldt een Ghanese krant dat Paes 58 miljoen (oude) Ghanese cedi aan het project schenkt. Cash. Omgerekend gaat dit om een bedrag van 3000 euro. Maar het project blijkt niet van Paes. Het is uitgevoerd door de ontwikkelingsorganisatie van de Deense overheid. En bij de Deense ambassade laat men weten nog nooit van Arthur Paes te hebben gehoord. ‘Dat zou best kunnen,’ erkent de multimiljonair. ‘Ik heb dat destijds opgepakt met de gouverneur van het gebied.’ Paes zegt dat het bedrag dat hij betaald heeft aan het project ongeveer 25.000 euro is. Wanneer we hem confronteren met het bedrag van 3000 euro lijkt hij even van zijn stuk gebracht. ‘Ik heb inderdaad nooit met een Deense organisatie om tafel gezeten.’
Het lijkt alsof rondom alle activiteiten van Arthur Paes in Ghana een rookgordijn hangt.
Onderzoek van Nieuwe Revu naar de moordaanslag op Paes door Jan Wubbeling wijst uit dat de aanklacht tegen Wubbeling al in november 2010 ongegrond is verklaard. Dat vertelt een politiefunctionaris van het bureau nabij Paes’ hotel. Deze laat op verzoek ook de tape horen waarop Wubbeling volgens Paes de moord plant. De stem van de voormalig hoteldirecteur is duidelijk herkenbaar, maar over een aanslag wordt met geen woord gerept.
Niks van waar
In juni 2011 voert Nieuwe Revu opnieuw een drie uur durend gesprek met Paes en diens advocaat. Nogmaals confronteren we hem met alle verhalen die over hem de ronde doen. De vastgoedman is emotioneel en hamert erop dat hij Georgina nooit seksueel heeft misbruikt. Zonder schroom zegt hij dat de jonge meisjes Georgina, Selasi en Angela in zijn suite in het hotel ontbeten. ‘In negligeetjes,’ hebben hotelmedewerkers in Ghana gezegd. ‘Niks van waar,’ zegt Paes. ‘Tussen acht uur en half negen, gewoon ontbijt. Ik had puur een vader dochter-relatie met ze.’
Je zou kunnen denken dat vastgoedmagnaat het helemaal gehad heeft met Ghana. Niets is minder waar. Paes: ‘Ik zeg niet: Ghana, zak in de stront. Ik heb niets verkeerd gedaan. Het is mijn tweede vaderland, ik wil de arme mensen daar helpen.’ In juni 2011 laat Paes dan ook aan Nieuwe Revu weten dat hij zijn plannen om een weeshuis te bouwen gewoon door wil laten gaan. Hij heeft Togbui Hor en de andere inwoners van Somey alvast gevraagd om een lijst te maken van kinderen die in aanmerking komen. ‘Ik zou er een bos bloemen voor moeten krijgen.’
De multimiljonair overlegt tijdens het gesprek uitgeprinte Facebook-foto’s van Georgina naast een onbekende jongen. Ook toont hij een kopie van een paspoort waaruit zou blijken dat Georgina op dat moment bijna 20 jaar oud is, in plaats van 16. De boodschap is duidelijk; Georgina liegt over haar leeftijd. Het valt Nieuwe Revu op dat Georgina op het paspoort een andere achternaam heeft dan in werkelijkheid.
Paes belooft binnen een maand ‘stukken te leveren’ die aantonen dat hij in Ghana nergens van verdacht wordt. ‘Anders mogen jullie me aan de hoogste boom ophangen.’ Tot op heden heeft Nieuwe Revu dit bewijs niet ontvangen. Via andere wegen heeft Nieuwe Revu inmiddels wel een kopie van het geboortebewijs van Georgina in bezit. Daaruit blijkt dat het meisje niet heeft gelogen over haar leeftijd. Ze is geboren op 10 oktober 1994.
In februari 2012 stuurt Paes’ advocaat een brief van de Ghana Immigration Service, waarin Kwabena Amponsah van de fraude-afdeling schrijft dat het paspoort van Georgina echt is. Amponsah blijkt echter niet op de afdeling fraude, maar op het vliegveld te werken. Daar komt bij dat alleen de afdeling ‘verificatie’ uitspraken mag doen over de echtheid van paspoorten.
Paes blijft tot op heden volhouden dat hij nooit een meisje misbruikt heeft. Ondertussen probeert hij via allerlei wegen om Georgina haar verklaring te laten intrekken. Hij stuurt mensen achter haar aan, waardoor ze van school wisselt en een ander telefoonnummer neemt. In januari wordt Georgina zelfs benaderd door haar eigen advocaat. Die lokt haar onder valse voorwendselen naar zijn kantoor om haar beschuldigingen van Paes’ misbruik af te zwakken. In het gezelschap van meerdere mannen spreekt Georgina een videoboodschap in. ‘Everything is not true. I am sorry, Mr. Paes.’ Op de ruwe versie van de tape, die ook in het bezit is van nieuwe Revu, is duidelijk te horen hoe de advocaat Georgina souffleert wat ze moet zeggen. Enkele dagen na de opname stort hij 2000 cedi (ongeveer 1000 euro) op haar bankrekening in een poging de zaak te schikken. Zonder succes. Vervolgens komt de raadsman van Georgina niet opdagen op de dag dat de rechter het verstekvonnis in de civiele zaak zal uitspreken. Ook de advocaat van Paes blijft weg van de zitting. Hoewel er een dossier van dertig pagina’s ligt, besluit de rechter de civiele zaak te verdagen. Is het geblunder van justitie of heeft koning Arthur zijn macht in Ghana laten gelden?
Flinke verwarring
‘Paes denkt dat hij met zijn geld heel Ghana kan kopen’, weet Irene Aborchie-Nyahe, de nieuwe advocate van Georgina in de civiele zaak. ‘Maar de details in deze zaak zijn te gruwelijk.’
Toch slaagt Paes er in maart 2012 in om flinke verwarring te zaaien bij het Ghanese Openbaar Ministerie. De ex-onderambassadeur van de Ghanese ambassade in Nederland geeft namens Paes een videotape af. Het is de opname die Georgina’s voormalige advocaat van het meisje gemaakt heeft. Hoewel directeur Gertrude Aikins in december 2011 eigenhandig de opdracht tot vervolging ondertekende, ziet zij zich hierdoor genoodzaakt om de vervolging tijdelijk op te schorten.
Inmiddels zet zij echter weer vol in op vervolging. ‘Invloedrijke vrienden van Paes willen deze zaak laten verdwijnen,’ verklaart ze. ‘Daarom zie ik er persoonlijk op toe dat het strafrechtelijk onderzoek goed verloopt.’
Geen verdrag met Ghana
Seksueel misbruik van een minderjarige (tot en met 16 jaar) wordt in Ghana bestraft met zeven tot en met 25 jaar gevangenschap. De zaak kan pas voor de rechter worden gebracht als Paes in Ghana is aangehouden. Nederland heeft geen uitleveringsverdrag met Ghana, meldt het Nederlandse ministerie van Justitie. Ghana kan Nederland wel vragen om een rechtszaak over te nemen. Volgens Artikel 244 van het Wetboek van Strafrecht zijn Nederlanders altijd strafbaar voor seksueel misbruik van minderjarigen, ongeacht waar het misbruik heeft plaatsgevonden. Het Nederlandse Openbaar Ministerie heeft dan de bevoegdheid om te vervolgen. Wim de Bruin, woordvoerder van het OM in Nederland laat weten dat er nu geen sprake is van een Nederlands onderzoek naar Arthur Paes. Het Landelijk Parket ziet geen reden om op de inhoud van dit artikel te reageren.
Opmerkelijke vriendschap
Een goede bekende van Arthur Paes is de Ghanese zakenman Alhaji Issah Abbas. Deze handelaar in vis, Russische auto’s en vastgoed zat van 2006 tot 2009 in de Ghanese hoofdstad Accra in de gevangenis wegens betrokkenheid bij cocaïnehandel. Hij werd later in hoger beroep vrijgesproken. Volgens Paes is Abbas ‘een hartstikke aardige man’ die ‘niet ver van het hotel woont.’ Daarom laat de Nederlander zich door Abbas vertegenwoordigen in de civiele rechtszaak die Georgina in maart 2011 tegen hem heeft aangespannen. Maar als Nieuwe Revu Abbas begin dit jaar bevraagt, lijkt ook de zakenman de strapatsen van zijn voormalig maatje behoorlijk zat. ‘Ik wist dat Paes Georgina en de andere meisjes misbruikte,’ zegt Abbas. ‘Toch koos ik ervoor om loyaal jegens hem te zijn. In april 2011 wilde de Ghanese zedenpolitie hem arresteren. Toen heb ik ‘iets geregeld met een medewerkster’ zodat hij op vrije voeten bleef. Ik regelde ook dat Paes, ondanks het lopende politieonderzoek, Ghana in en uit kon reizen wanneer hij wilde. Dat betekende wel dat ik garant voor hem moest staan. Dat kan ik niet meer. Terwijl ik mijn nek voor hem uitstak, haalde hij Selasi begin dit jaar weer naar het hotel. Paes is te ver gegaan.’