Waarom we moeten investeren in echte kennis(making) De wereld wordt steeds kleiner, roepen we. Maar de leefwereld van de gemiddelde Nederlander wordt juist groter. “Dwaalideeën zullen zich verspreiden”, waarschuwde Erasmus na de uitvinding van de drukpers. Wij krijgen niet alleen boeken onder ogen, nieuws bereikt ons ook via kranten, televisieprogramma’s, nieuwssites en twitterberichten. Het is … [Read more...]
Beetje zus, beetje zo(nder)
Sanne (25) is freelance journalist en half-enig kind. Half-enig kind? Een beetje enig kind en een beetje een zusje. Ze is niet de enige, ontdekte ze. Voor Yes schreef ze een artikel over het fenomeen. Beetje zus, beetje zo(nder) Ik groeide op in een echt Pippi-Langkoushuis, met een blauwe trap met scheve treden en een leuning om vanaf te roetsjen. In de tuin woonden zes konijnen: Jannes, Jans, … [Read more...]
Regels zijn Regels
Sanne Terlingen is freelance journalist. Voor haar artikel over omstreden banen interviewde ze Christien, een meisje dat helpt bij het uitzetten van illegalen. Herinner je haar nog? Taida Pasić? Het meisje uit Kosovo dat stiekem terugkeerde naar Winterswijk omdat ze zó graag haar VWO-diploma wilde halen... Ze maakte Rita Verdonk woedend. "Regels zijn regels", riep Rita. En Taida moest … [Read more...]
Gestalkt door het broertje van Geremi
Ik word gestalkt door het broertje van een beroemde voetballer. Exact twee minuten nadat hij mijn telefoonnummer bemachtigde, ontving ik het eerste smsje: Je bent lief. Ik heb mijn broer gebeld en hij is heel blij dat jij in ons huis was. Dit is Fotso Fotso Jean Jeaques. Vier minuten later stuurde hij: Ik ben een spits. Good night. Good living room in Cameroon. Deze Jean-Jaques heeft een lekker … [Read more...]
De perfecte paashaas
Eén ei is geen ei. Twee eieren zijn een half ei. En twee eieren met spaghetti en rode peper, dat is een Kameroens paasontbijt. De kip zelf vormt het middagmaal. Pasen is hier net als kerst: je eet je vol, zingt in de kerk en goede mannen geven hun vrouw een nieuwe outfit. Maar cadeautjes kosten geld en bij de meeste kerels groeit geen geldboom in de tuin. Een vent zonder boom heeft drie … [Read more...]
Jean Jeannot Express
Vandaag reis ik met de Jean Jeannot Express van Buea naar Bamenda. Mijn kladblok zat in mijn handtasje maar ligt nu op schoot: ik heb besloten om de Nederlandse busmaatschappijen een hart onder de riem te steken. Want wie ooit in een busje van Jean stapte, zal nooit de klachtenlijn van Connexxion bellen. In Nederland hield ik niet van de bus. Bij het instappen bleek mijn strippenkaart altijd … [Read more...]
Fon-feestje
Fo Angwafo III, de Fon (traditionele heerser) van Mankon zit vijftig jaar op zijn troon en dat vieren we. Kom je ook? Dat staat op het kaartje dat Prins Peter, één van de Fons tachtig kinderen, in mijn handen drukt. Samen met het feestprogramma. Mijn naam, 'Sannie', vindt De Prins wat moeilijk. Die moet ik zelf maar op mijn uitnodiging schrijven. Ik hoef geen zwemkleren mee. Als ik maar in een … [Read more...]
Apenstreken
Mijn nieuwe buurman is aap. Nee, nou bedoel ik niet zo'n Kameroense student uit het huis naast ons. Ik heb het over een echte aap. Een mannetjesbaboon. Zodra hij mij ziet pakt hij zijn piemel beet en zwaait ermee in het rond. Dat snap ik best, want die aap heeft niets beters te doen. Het is alsof hij zo'n irritante loszittende melktand is, vastgebonden met een touwtje aan een deurklink van een … [Read more...]
Welcome white woman!
De meeste mensen in Kameroen zijn donker, net als in Ghana. Ze hebben dezelfde zwarte kroesharen als de Ghanezen. Of dezelfde vlechtjes. Ja, Kameroen ligt ook in Afrika. Ze eten er ook fufu en de inwoners roepen me hier ook na zodra ik buiten ben. Alleen schreeuwen ze hier geen 'Obruni' maar 'White man! White man!' Of, als het mijn geluksdag is, 'white man woman'. Als Arnold en ik neerploffen in … [Read more...]
Slapeloosheid
Ik slaap overal: in de trein, bij saaie vergaderingen of boven het boek dat ik aan het lezen. Maar goed slapen in bed? Vergeet het maar! De nacht voor een belangrijke afspraak denk ik daar zó over na, dat ik gegarandeerd wakker lig. Toen ik als achttienjarige eindexamens moest doen, vond mijn vader het tijd voor wijze raad. "Ken je die mop van Sam en Saar?" vroeg hij tijdens het avondeten. "Sam … [Read more...]